Το έντονο χρώμα και η ιδιαίτερη γεύση του κερασιού προσέλκυσε τους Ρωμαίους, τους Έλληνες αλλά και τους Κινέζους ευγενείς της αρχαιότητας. Κουκούτσια από κεράσια έχουν βρεθεί σε σπήλαια της προϊστορικής εποχής. Η κερασιά φαίνεται ότι κατάγεται από την ανατολική Ευρώπη και δυτική Ασία. Τα αυθεντικά άγρια γλυκά κεράσια εντοπίστηκαν στη Μικρά Ασία και πιο συγκεκριμένα κοντά στον Εύξεινο Πόντο, στην πόλη της Κερασούντας, από όπου πήραν και το όνομά τους. Υπάρχουν γύρω στα 150 είδη κερασιού, αλλά τα δύο πιο σημαντικά, όσον αφορά την παραγωγή φρούτων, είναι το γλυκό κεράσι-Prunus avium και το βύσσινο-Prunus cerasus.

Η Τουρκία κατέχει την πρώτη θέση σε παραγωγή κερασιών παγκοσμίως, ακολουθούμενη από τις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα παράγονται 90.000 τόννοι ανά έτος σε πολλές περιοχές, όπως στην Πιερία, την Έδεσσα, τη Ροδόπη, τα Γρεβενά και σε άλλα μέρη της βόρειας Ελλάδας και θεωρούνται εξαιρετικής ποιότητας.

Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει τη σημαντική θρεπτική αξία αυτού του φρούτου, η οποία οφείλεται κυρίως στην περιεκτικότητά του σε αντιοξειδωτικά, αλλά και σε άλλα ωφέλιμα για την υγεία συστατικά.

Το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα του κερασιού οφείλεται στις ανθοκυανίνες, έγχρωμες ενώσεις της ομάδας των φλαβονοειδών με έντονη αντιοξειδωτική δράση. Ακόμη, η λουτεΐνη, η ζεαξανθίνη και το β-καροτένιο είναι αντιοξειδωτικά καροτενοειδή που περιέχονται στον καρπό του κερασιού. Η δράση τους είναι σημαντική στην καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών, οι οποίες ευθύνονται για τη διαδικασία της γήρανσης, καθώς και για την ανάπτυξη διαφόρων νοσημάτων, όπως ο καρκίνος. Επιπλέον, τα κεράσια είναι πλούσια σε μελατονίνη, η οποία συμβάλλει στην ηρεμία  του νευρικού συστήματος και ανακουφίζει από αϋπνία και πονοκεφάλους. Τα αντιοξειδωτικά που περιέχουν τα κεράσια προστατεύουν επίσης από βακτηριακές, ιογενείς και μυκητιασικές λοιμώξεις, αλλά και από την κοινή γρίπη και τα κρυολογήματα.

Τα φλαβονοειδή και τα καροτενοειδή που περιέχονται στα κεράσια είναι πολύ ευεργετικά για την ενίσχυση και διατήρηση της μνήμης. Προστατεύουν το νευρικό σύστημα από διαταραχές που σχετίζονται με την ηλικία, συμβάλλοντας στη θεραπεία νευρικών διαταραχών, όπως το Αλτσχάιμερ, το Πάρκινσον ή το υπερβολικό άγχος.

Το κεράσι είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, ενώ περιέχει β-καροτένιο, βιταμίνη A, Ε, Β6, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη. Αποτελεί, επίσης, σημαντική πηγή καλίου, το οποίο ρυθμίζει την καρδιακή συχνότητα και την αρτηριακή πίεση, τη σωστή λειτουργία των νεφρών και μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου. Αποτελεί γευστικό, ιδανικό σνακ για μία ισορροπημένη διατροφή. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ, ένα φλιτζάνι κεράσια περιέχει περίπου 90 θερμίδες, 22 γραμμάρια υδατανθράκων, 3 γραμμάρια  φυτικών ινών και 2 γραμμάρια πρωτεΐνων και προσφέρει περίπου το 12, 15 και 16 % της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε φυτικές ίνες, κάλιο και βιταμίνη C, αντίστοιχα.

Τα κεράσια είναι διουρητικά και χωνευτικά, ευνοούν την καλή λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος και βοηθούν στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας, αφού περιέχουν μεγάλες ποσότητες οργανικών οξέων και φυτικών ινών. Ακόμα, λόγω των ιχνοστοιχείων που περιέχουν δρουν ανακουφιστικά σε ρευματικούς πόνους, την αρθρίτιδα και την ουρική αρθρίτιδα. Κάποια από αυτά είναι ασβέστιο, σίδηρος, μαγνήσιο, φώσφορος, κάλιο, ψευδάργυρος, χαλκός, μαγγάνιο.

Τέλος, χάρη στα υψηλά επίπεδα φυτοστερολών που διαθέτουν, συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερίνης, με αποτέλεσμα τη μείωση του κινδύνου για καρκίνο και την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Θωρακίστε τον οργανισμό σας τοποθετώντας το σπαράγγι στην καθημερινή σας διατροφή!

Η ιστορία του σπαραγγιού και η σύνδεση του με την ανθρώπινη διατροφή μας πηγαίνει στην αρχαιότητα καθώς υπάρχουν στοιχεία για τη χρήση του στην αρχαία Ελλάδα ως διατροφή και φαρμακευτικό. Οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν ως εκλεκτή τροφή με την ονομασία «βλαστάρι». Οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν επίσης ως τροφή και φαρμακευτικό, συγκεκριμένα ο Cato (200 π.Χ.) περιγράφει μέθοδο καλλιέργειας όμοια με σημερινή.

Αυτή τη περίοδο του έτους η καλλιέργεια του σπαραγγιού βρίσκεται σε συγκομιδή και μπορούμε να βρούμε το προϊόν φρέσκο, μην ξεχνάτε άλλωστε πως όσο πιο φρέσκο και στην εποχή του καταναλώνουμε κάτι, τόσο περισσότερο χαρίζουμε στον οργανισμό μας τα οφέλη από τις βιταμίνες και τα θρεπτικά του συστατικά.

Το σπαράγγι θεωρείται υπερτροφή και η κατανάλωση του δίνει εκτός απο γεύση σημαντικά οφέλη στην υγεία. Ένα φλιτζάνι σπαράγγια μας δίνει μόνο 27 θερμίδες, 5 γραμμάρια υδατανθράκων, 3 γραμμάρια πρωτεΐνης, 3 γραμμάρια φυτικών ινών και καθόλου λίπος. Για αυτό και θεωρείται ιδανική τροφή για ανθρώπους που θέλουν να κάνουν δίαιτα.

Η ίδια ποσότητα μας βοηθάει να καλύψουμε το 20% των αναγκών μας σε βιταμίνη Α, το 17% σε φολικό οξύ και το 13% σε βιταμίνη C. Η αντιοξειδωτική δράση των σπαραγγιών είναι πολύ ισχυρή, τόσο που να τα κατατάσσει ψηλά στη λίστα με τα πιο αντιοξειδωτικά φρούτα και λαχανικά.

Ενίσχυση του ανοσοποιητικού και διαφόρων λειτουργιών του οργανισμού

Τα σπαράγγια είναι γεμάτα βιταμίνες, με το φολικό οξύ (βιταμίνη Β9), την A, τη C, την E και την Κ να έχουν κυρίαρχη θέση ανάμεσα στα θρεπτικά συστατικά του περιέχουν επίσης σίδηρο, χαλκό, ασβέστιο και είναι πλούσια σε πρωτείνες.

Η βιταμίνη Α μας ωφελεί στην όραση, ενώ η C ενισχύει το ανοσοποιητικό μας, προστατεύοντάς μας από ιώσεις και ασθένειες, έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες, αυξάνει την απορρόφηση του σιδήρου, διατηρεί υγιή το δέρμα και τα ούλα και επιταχύνει την ανάρρωση σε περίπτωση κρυολογήματος. 

Ακόμη η βιταμίνη Ε ενισχύει και αυτή το ανοσοποιητικό μας σύστημα και προφυλάσσει τα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες και είναι απαραίτητη για τη δημιουργία ερυθρών αιμοσφαιρίων και μυϊκών κυττάρων, ενώ η βιταμίνη Κ παίζει σημαντικό ρόλο στην πήξη του αίματος (σε αιμορραγίες) και βοηθά στην απορρόφηση του φωσφόρου συνεπώς και στην καλή υγεία των οστών. Ένα φλιτζάνι σπαραγγιών μας εφοδιάζει με το 70% των ημερήσιων αναγκών μας σε βιταμίνη Κ!

Το Φολικό οξύ απαιτείται στη σύνθεση, τη διόρθωση και τη λειτουργία του DNA και του RNA,επίσης μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, της εμφάνισης καρκίνου και είναι απαραίτητο για τον οργανισμό στις περιόδους ταχείας ανάπτυξης όπως είναι η εγκυμοσύνη και η εφηβεία. Το σπαράγγι είναι πλούσιο σε φολικό οξύ, συγκεκριμένα μόλις 4 σπαράγγια έχουν περιεκτικότητα σε φολικό οξύ 22% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης, είναι απαραίτητο για τις γυναίκες σκοπεύουν να εγκυμονήσουν καθώς όπως αναφέρεται σε έρευνα του 2009 που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLOS Medicine το φολικό οξύ μείωσε το ρίσκο των πρώιμων γεννών κατά 50%.

Πέραν των απαραίτητων για τον οργανισμό μας βιταμινών τους, τα σπαράγγια είναι επίσης μια πολύ καλή πηγή φυτικών ινών που κάνουν καλό στην εντερική υγεία και βοηθούν στη δίαιτα, όπως και πηγή χρωμίου το οποίο ενισχύει την αποτελεσματικότητα της ινσουλίνης να μεταφέρει γλυκόζη από το αίμα στα κύτταρα.

Φτιάχνει τη διάθεση!

Τα υψηλά επίπεδα του σπαραγγιού σε τρυπτοφάνη καθώς και σε Β9 είναι άμεσα συνδεδεμένα με την καλή διάθεση και με την ερωτική επιθυμία. Ερευνητές συνδέουν τα χαμηλά επίπεδα των συστατικών αυτών καθώς και της βιταμίνης Β12 με ανθρώπους οι οποίοι πάσχουν από κατάθλιψη.

Έχουν διουρητική δράση!

Λόγω του ότι περιέχουν υψηλά επίπεδα του αμινοξέος ασπαραγγίνη, τα σπαράγγια δρουν ως φυσικό διουρητικό που βοηθάει τον οργανισμό μας να απομακρύνει τις τοξίνες και να «ξεφορτωθεί» το πλεονάζον νάτριο. Η ιδιότητά τους αυτή είναι ιδιαιτέρως ωφέλιμη για όσους πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση, παθήσεις που σχετίζονται με την καρδιά.

Βοηθούν τον οργανισμό μετά από κατανάλωση αλκοόλ!

Τα αμινοξέα και τα ιχνοστοιχεία που περιέχουν τα σπαράγγια έχουν την ιδιότητα να προστατεύουν τα κύτταρα του ήπατος, να διασπούν το αλκοόλ και να προλαμβάνουν τα συμπτώματα μέθης.

Το σπαράγγι σήμερα

Το σπαράγγι καλλιεργείται στην Ελλάδα ωστόσο οι Έλληνες καταναλωτές δεν του έχουν δώσει ακόμα τη θέση που του αρμόζει στην εγχώρια αγορά , με αποτέλεσμα το 90% της παραγωγής να εξάγεται. Αδικαιολόγητο αν αναλογιστεί κανείς τη γεύση, τις ευεργετικές του ιδιότητες και την ποιότητα του, ανήκει επίσης στα πιο καθαρά γεωργικά προϊόντα από άποψη υπολειμμάτων γεωργικών φαρμάκων! Ίσως η τιμή του είναι περιοριστικός παράγοντας αλλά σε σχέση με τα οφέλη του αξίζει, επίσης μετά την περίοδο των εξαγωγών μπορεί κανείς να το προμηθευτεί σε πολύ προσιτές τιμές.
Οφείλουμε να φέρουμε στο ελληνικό τραπέζι το σπαράγγι να στηρίξουμε τον Έλληνα σπαραγγοπαραγωγό, να στηρίξουμε το ελληνικό σπαράγγι, να στηρίξουμε τα ελληνικά προϊόντα!

ΩΙΔΙΟ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑΣ

Στην Ελλάδα προβλήματα από το ωίδιο συνήθως παρατηρούνται σε ροδακινιά και βερυκοκιά με κύρια συμπτώματα καχεκτική ανάπτυξη και μειωμένη παραγωγή. Οι καρποί λόγω μικρού μεγέθους και κακής εμφάνισης υποβαθμίζονται, ενώ σοβαρές είναι και οι προσβολές δενδρυλλίων σε φυτώρια λόγω κακού αερισμού και σκίασης.

Η ασθένεια προσβάλλει φύλλα τρυφερού βλαστούς, άνθη οφθαλμούς και καρπούς. Παρατηρείται χλώρωση σε διαφορετικούς  βαθμούς και τέλος σε προχωρημένο στάδιο νεκρώσεις. Κύριο χαρακτηριστικό είναι σε όλες τις περιπτώσεις η εμφάνιση ενός τεφρόλευκου αλευρώδους επιχρίσματος που είναι το μυκήλιο του μύκητα.

Τα νεαρά φύλλα παρουσιάζουν κατσάρωμα και παραμόρφωση. Οι τρυφεροί βλαστοί παρουσιάζουν καχεκτική ανάπτυξη, κάμψη κορυφής και ξηράνσεις. Σε καρπούς σχηματίζονται υπόλευκες κυκλικές κηλίδες που καλύπτουν μεγάλο μέρος αυτών. Στις θέσεις αυτές ο καρπός γίνεται ερυθρωπός κι αργότερα καστανός, ενώ οι επιφανειακοί ιστοί γίνονται δερματώδεις με μικρές διογκώσεις ή σχισμές.

Το ωίδιο της ροδακινιάς οφείλεται στο μύκητα Sphaerotheca pannosa Ο ίδιος μύκητας προσβάλλει την τρανταφυλλιά και την αμυγδαλιά. Σχηματίζει κονίδια σε αλυσίδες επί μακριών κονιδιοφόρων. Ο μύκητας διαχειμάζει ως  μυκήλιο στους οφθαλμούς και σε ήπιους χειμώνες στους βλαστούς και στους κλαδίσκους. Τα σχηματιζόμενα κονίδια αποτελούν τα κύρια μολύσματα για τις μολύνσεις των τρυφερών οργάνων και μεταφέρονται με τον άνεμο. Έχουν άριστη θερμοκρασία βλάστησης 21-27⁰C ενώ δεν βλαστάνουν σε θερμοκρασίες πάνω από 36 ⁰C. Η ασθένεια ευνοείται από ξηρό καιρό και ηλιοφάνεια και είναι σοβαρή σε νεαρά δέντρα και σε όψιμες ποικιλίες.

Αντιμετώπιση : Συνήθως διενεργούνται εφαρμογές χημικών μυκητοκτόνων πολύ αποτελεσματικών για την ασθένεια στα ακόλουθα στάδια :

Στην πτώση πετάλων

Στην απόσπαση κάλυκα (10-15 μέρες από την προηγούμενη) και

Στο στάδιο του καρπιδίου περίπου 20 μέρες αργότερα.

Εννοείται πως σε περιοχές και οπωρώνες που η ασθένεια αποτελεί συχνό και μεγάλο πρόβλημα οι εφαρμογές με κατάλληλα μυκητοκτόνα συνεχίζονται ανά 12-15 μέρες, μέχρι το τέλος ανάπτυξης των βλαστών, περίπου μέσα καλοκαιριού. Ενδεικτικά αναφέρονται παρακάτω μερικές κατάλληλες δραστικές για την καταπολέμηση του ωιδίου στη ροδακινιά που ανήκουν στην ομάδα των τριαζολών, στρομπιλουρινών και καρβοξαμιδίων (SDHIs) και είναι οι περισσότερες διασυστηματικές.

Bupirimate (Nimrod), tebuconazole (Folicur, Password κ.α.), myclobutanil (Systhane), penconazole (Τοπάς) flutriafol (Impact), fluxapyroxad (Sercadis), fenbuconazole (Indar, Karamat), boscalid/pyraclostrobin (Signum), trifloxystrobin (Flint), fluopyram (Luna Experience), cyflufenamid (Cyflamid), θείο κ.α.