Είναι ασθένεια που προσβάλλει στη χώρα μας τα πυρηνόκαρπα, εκτός από την κερασιά. Ονομάζεται αλλιώς και «φουζικλάδιο των πυρηνοκάρπων». Είναι παράσιτο αδυναμίας μπορούμε να πούμε και τις περισσότερες χρονιές δεν προκαλεί σοβαρά προβλήματα οικονομικής σημασίας. Ευνοείται από υψηλή θερμοκρασία, βροχοπτώσεις και είναι πιο συχνή σε αρδευόμενους οπωρώνες.
Αν και προσβάλλει φύλλα και βλαστούς τα συμπτώματα είναι εμφανή στους καρπούς. Αυτά είναι μικρές επιφανειακές κυκλικές πρασινολαδί κηλίδες διαμέτρου μέχρι 5 mm. Αργότερα γίνονται μαύρες με βελούδινη υφή λόγω των κονιδιοφόρων που αναπτύσσονται. Σε σοβαρές προσβολές μπορεί να προκληθούν σχισμές επιδερμίδας και σάρκας καρπών. Τα συμπτώματα είναι συχνότερα στο ανώτερο ήμισυ των καρπών στο τμήμα κοντά στον ποδίσκο. Στα φύλλα οι κηλίδες βρίσκονται στο κάτω μέρος του ελάσματος με διάμετρο μέχρι 1 εκ. Σε έντονες προσβολές μπορεί να εμφανιστεί πρόωρη φυλλόπτωση. Σε νεαρούς τρυφερούς βλαστούς σχηματίζονται υδατώδεις κηλίδες κυκλικές η ελλειψοειδείς που γίνονται καστανές.
Αίτιο – Συνθήκες ανάπτυξης
Παθογόνο αίτιο της ασθένειας είναι ο μύκητας Venturia carpophila με ατελή μορφή το Cladosporium carpophilum. Σχηματίζει στις κηλίδες κοντούς όρθιους πολυκύτταρους κονιδιοφόρους διαστάσεων 4,5-5Χ46-65 μm. Τα κονίδια σχηματίζονται στα άκρα των κονιδιοφόρων μεμονωμένα ή σε αλυσίδες Ο μύκητας διαχειμάζει ως μυκήλιο στις κηλίδες των βλαστών πάνω στις οποίες σχηματίζονται την άνοιξη τα κονίδια για τις πρωτογενείς μολύνσεις. Η μέγιστη ανάπτυξη γίνεται με υγρό καιρό και σε θερμοκρασία 18-24οC. Τα κονίδια μεταφέρονται με βροχή κι αέρα. Ο χρόνος επώασης στους καρπούς είναι 40 έως 70 μέρες. Οι καρποί είναι ευπαθείς μέχρι και τη συγκομιδή. Στα φύλλα ο χρόνος επώασης κυμαίνεται από 25-45 μέρες, ενώ στους βλαστούς περίπου 25 μέρες. Ο ρόλος της τέλειας (ασκοσποριακής) μορφής στην επιδημιολογία δεν είναι γνωστός. Η ασθένεια του κλαδοσπορίου είναι συχνότερη και πιο έντονη σε οπωρώνες εγκατεστημένους σε χαμηλές, υγρές και κακώς αεριζόμενες περιοχές.
Αντιμετώπιση της ασθένειας
Συνήθως οι ψεκασμοί έναντι άλλων μυκητολογικών ασθενειών όπως της μονίλιας και του κορύνεου αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά κι αυτόν τον μύκητα. Παρόλα αυτά σε περιοχές με ιστορικό προσβολών είναι απαραίτητη η προστασία κυρίως το διάστημα 2 έως 6 εβδομάδες μετά την απόσπαση κάλυκα. Συνήθως χρησιμοποιούνται τα μυκητοκτόνα βρέξιμο θείο, captan, trifloxystrobin (Flint), dithianon (Delan), difenoconazole (Score), pyraclostrobin (Insignia), fluxapyroxad (Sercadis) κ.α.